maandag 23 mei 2016

April 25 2016 Noa is op haar bestemming aangekomen.


Noa nog in Spanje: 5 maanden oud



Het moeizame verhaal van Noa, nu een jaar oud, staat 7 april nog op de site. Ze kwam 19 december met zus Hellen naar Nederland: angstig, onzindelijk en een complexe diarreeproblematiek (uiteindelijke conclusie dierenarts: stress-diarree), die Maureen gebroken nachten opleverde. Noa was dus moeilijk plaatsbaar. De meeste reacties waren ongeschikt. Bij enkele serieuze was er na lange verkenning dan toch weer een obstakel. Maar op 18 april is ze naar huis gegaan!! En van de eerste week is zoveel goeds te melden, dat we een blij sitebericht aandurven.


Zondag 17 april was het huisbezoek, in Oeffelt, Noord Brabant. Daar woont Jeanet, begin 70, maar jong van geest. Een vrouw waarvan we voelden dat ze zou kunnen waarmaken wat ze zei: Noa nemen zoals ze was en met alle liefde en geduld begeleiden. Haar man is helaas net overleden. Jeanet woont bij hun transportbedrijf waarin ook de beide zoons werkzaam zijn. De hele familie was bij het huisbezoek: de oudste zoon, die ook bij het bedrijf woont, en de tweede zoon met zijn gezin. Ons vertrouwen groeide met de minuut. Niet alleen in de spirit van Jeanet, en haar levenslange ervaring met (ook moeilijke) honden, maar ook in de manier waarop de familie betrokken is en mee leeft en zorgt. En niet te vergeten de nog super speelse 9-jarige herder Aswin.

Jeanet forceert niks, dringt niks op en is toch zeer doortastend. Gebeurt er iets, dan bedenkt ze wat. Doormodderen is niet haar stijl. Voor een onzekere puberhond is dat een geschenk. Wat dat betekent na een week? Een Noa die op 1 plas na alles keurig buiten heeft gedaan en prachtige ontlasting heeft i.p.v. de stress-diarree waarvan we verwachtten dat die na verkassen misschien terug zou komen. Een Noa die Jeanet ’s ochtends blij begroet en bedelft onder likjes. Een Noa die met Aswin in de enorm grote, volledig omheinde weide naast het huis met stokken loopt te sjorren. Aswin is haar grote steunpilaar, haar beschermheer. Soms gaat ze heerlijk bij hem liggen op zijn kleed in de kamer en zelfs als ze zijn eten pikt, laat hij dat rustig toe.

 
En wat we nooit verwacht hadden: dat ze zich al zo snel open stelt voor andere mensen. Bij bezoek was ze foetsie. Ze was vlak na aankomst geadopteerd, maar toen ze haar haalden, vluchtte ze de tuin in en was niet te benaderen (zus Hellen is toen door deze mensen geadopteerd). Toen de buren er gisteren waren met hun volwassen dochter, kon deze Noa in haar mand lekker knuffelen. Als de oudste zoon komt, gaat ze direct naar hem toe. Met hem en Aswin wandelt ze ook al lekker. Komt de andere zoon, die ze wat minder vaak ziet, dan is ze nog onzeker, maar pakt hij de riem om eerst even te wandelen, dan komt ze direct. Ze wonen gelukkig in een heerlijk rustig buitengebied.
 
Michiel met Aswin

Geen opmerkingen:

Een reactie posten