Al weer even geleden kwam er bericht van overlijden van 2 Esperanza-honden. De eerste 2 tot nu toe. Meer dan verdrietig voor de baasjes. Gelukkig weten die ook dat wat zij hun dieren gaven vele malen uitstijgt boven dat verdriet: ze lieten het niet bij woorden, maar gaven hen een plek in huis en hart. Een plek onder de zon met liefde en respect: wat is er waardevoller?
met Daantje
In september overleed Teuntje. Een klein hondje,
aanvankelijk schichtig, slecht behandeld zoals zo velen. Ze kwam in opvang bij
een gezin in Cordoba en was 3 jaar, toen ze in 2013 bij Anje en haar 11-jarige
zoon ging wonen. Ze hebben het samen zo fijn gehad. Hoewel wat een zorgenkindje
(hartruisje, verstopte traanbuisjes, navelbreuk) ging het heel goed en werd ze
zelfs lekker eigenwijs. Ook heerlijk mee op vakantie en dan ging haar grote
vriendin Daantje, het net zo kleine hondje van oma, ook mee. Helaas werd de
hartruis steeds erger. Teuntje is 7 jaar geworden, maar had ruim 4 prachtige
jaren.
Op 1 augustus 2014 vond een bijzondere adoptie plaats. 2
schatten van boxers uit Hongarije, Kwibus van 8 en Yola van 5 jaar, zwaar
verwaarloosd, gingen naar 2 prachtige mensen in Zuidveen bij Steenwijk die ons
schreven de twee nog een paar mooie jaren te willen geven. Ondanks de fikse
hartruis, kale plekken, schildklierproblemen van Yola en de grijze snoet en
artrose van Kwibus. In december 2015 moesten ze Kwiebus al laten gaan, maar wat
hebben ze nog genoten van deze zachtaardige, onverstoorbare, vrolijke, dankbare
lobbes. In september ging Yola. Te veel kwalen inmiddels. De as van de lieve,
trouwe Yola is inmiddels samen met de as van Kwiebus uitgestrooid op HUN kamp:
de prachtige wandeling nabij huis die ze zo vele malen gelopen hebben.
Kwiebus
Yola
In opvang bij Ingrid en Peter in Hongarije
Op de
kamp
Op een kerstkaart van de baasjes van Yola en Kwiebus stond:
zoals een dier je zoekt om de geur
en zacht tegen je aan
zo zonder iets te willen, er te zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten