vrijdag 29 maart 2019

Juli 29 2018 Maandag 23 juli op bezoek in Fort Nigtevegt bij Ana Banana, geboren maart 2015 in Roemenië

pupje Ana aan de fles

Platvoetjes


19 december ging Ana naar deze bijzondere locatie: Fort Nigtevegt, onderdeel van de stelling van Amsterdam. Geen huizen in de buurt, enkel dit grote fort midden in de natuur aan het mooie riviertje Het Gein. Ana’s bazinnetje Marian doet de exploitatie van het fort: gedenkplaats voor overledenen, exposities e.a. activiteiten. We wandelden heerlijk over het fortterrein met Ana en de andere honden. D.w.z. Ana werd eerst even gedragen door Marian waarna ze zelf meeliep, op gepaste afstand van ons.

kennismaking met Ana

Ana is beschadigd door gebrek aan socialisatie. Ze is in shelter The Nature Association bij Boekarest met de fles gevoed. Hoewel men met hart en ziel voor dieren vecht is de situatie verre van ideaal: weinig tijd voor socialisatie en echt goede zorg. 10 september 2017 kwam Ana bij Maureen in opvang: vieze oren en vacht, korsten, heel bang. Ana zal nooit functioneren in een normale woon- en leefstiuatie, maar kan zich gelukkig goed hechten aan haar vaste baasje. Goed met andere honden, hoewel bij spanning een heel kort lontje. Met prikkels omgaan leerde Ana niet. Maar ze wil in wezen zo graag.

Ana’s adoptie was een lot uit de loterij. Behalve de ideale prikkelarme woon- en leefomgeving heeft bazinnetje Marian ook precies de rustige energie en aanpak die Ana nodig heeft. Er zijn nog 3 honden. 2 Australian Shepherds, Boy van 15 en TinTin van 3. En Roemeentje Lila van 3, die haar eigen gang gaat. Ana leefde eerst met de goedaardige Boy in een kamer, en maakte pas na verloop van tijd kennis met de andere 2. Toen kenden ze elkaars geuren ongetwijfeld al uit en treure.

Ana glijdt op haar buik naar beneden

Zo’n gestage opbouw zonder enige druk of haast, met geduld en vertrouwen rustig wachten tot de tijd echt rijp is, dat brengen weinigen op. Het gaat heel goed met Ana. Van nature is ze heel vrolijk en grappig, en lief en aandoenlijk. Maar ook heel pittig. Met de andere honden gaat het prima, maar soms vecht ze met Lila. Vreemde mensen blijven eng. Ook vaste bezoekers krijgen niet echt Ana’s vertrouwen. Ze mogen hooguit soms even bij haar zitten. Maar Marian en Ana, Lila, Boy en Tintin vormen een geweldige blije familie op Fort Nigtevegt waar je heerlijk kunt rond rennen en struinen.






Juli 27 2018 Huisbezoek voor Bayo





Vaak combineren we ritten i.v.m. tijd en autokosten. Afgelopen maandag: naar Nigtevegt (bij Abcoude) voor Ana (die eind december werd geadopteerd) en Utrecht voor huisbezoek Bayo: beide zeer geslaagd.

Bayo met zijn leuke koppie kostte zeeën van tijd. Bij honden met grote centenbak, redelijke rugzak, op leeftijd enz. reageren vaak mensen die door uiterlijk, leeftijd, schattig, leuk etc. heen kijken. Die hebben al nagedacht of zij mogelijk de juiste persoon in de juiste omstandigheden voor dit dier zijn. Ze hebben vaak de advertentie en de mails met info van Maureen goed gelezen en geven relevante informatie over zichzelf. Dan weet je sneller of het iets kan worden. Maar bij leuke koppies reageren veel mensen die op het koppie/leuke kanten vallen. Die niet het hele verhaal goed gelezen hebben en zich niet/te weinig afvragen of zijzelf voldoende te bieden hebben. Direct de juiste inschatting te maken kan dan lastig zijn. Dus mails, telefoontjes en deze keer zelfs een huisbezoek die tot niets leidden.




Maar het huisbezoek maandag in Utrecht voor Bayo was raak: een warm, leuk nest! Bayo is een knuffelige engel, zo lief. Een spring in het veld van een à anderhalf, op zich heel makkelijk. Maar, hoewel al puber, moet hij ook nog opgevoed als pup. En hij heeft echt veel beweging nodig, niet enkel blokje om/rondje door de wijk. Hij zwierf op een drukke weg, maar zijn rugzakje lijkt klein: bij iets onverwachts/onbekends reageert hij soms schichtig. De combinatie (klein) rugzakje-onopgevoede pup-puber vraagt hondenkennis, tact, geduld, creativiteit. We zochten dus liefst mensen met wat ervaring/inzicht en relativeringsvermogen. Op zich kan hij bij beginners, maar een hond moet niet steeds horen: nee, niet doen, foei, hier, mag niet. Je moet ergens tegen kunnen. Hij graaft enorm en sjouwt enthousiast modderkluiten door het huis. Hij duikt rietkragen induikt en wil alle (water)vogels achterna. En heeft dan bananen in de oren (mensen met niet omheinde tuin aan water vielen dus af). Kortom: zo lief, mooi, leuk! Maar: de nodige investeringen vergend.



Gelukkig komt hij bij een gezin met 5 kinderen waaronder een nakomertje van 7. Dat vindt hij vast heerlijk. Bij sportieve buitenmensen, die met een tent kamperen en die echt bewegen. Bij mensen waar ervaring is met het omgaan met een hond die eerst heel bang was. Zaterdag gaat Bayo naar huis. We kijken uit naar de eerste updates.

Juli 26 2018 Silent night, holy night, terwijl alle mussen van het dak vallen door de hitte

Silent night bij 32 graden, verlangen naar koudere dagen



Vanmorgen ruim anderhalf uur met onze Roemeense Betty gelopen. Betty zit al een poosje in asiel De Nomadenhof in Sneek, omdat ze door urgente omstandigheden weg moest en we geen andere oplossing hadden. Ze heeft het gelukkig echt naar de zin daar. We maken 1 à 2 keer per week een flinke wandeling met haar. Deze keer iets vroeger i.v.m. de grote hitte. Op het terrein van de ijsbaan naast ons wandelpad was een timmerdorp voor kinderen. Een vrolijke bedoening met muziek. En wat hoorden we????? Silent night, holy night …… terwijl alle mussen van het dak vallen J J J


Juli 24 2018 Gelukkige honden


Naberichtje van Freya (Valentina) bij sitebericht 22 juli: De druk is weg, het vertrouwen is gewonnen. Ze zijn ook zeker aan elkaar gewaagd J
Donderdag is Freya bij de baasjes gekomen. het ging gelijk al goed met Odin. Maar het ijs is nu helemaal gebroken. Zondag kwam dit filmpje.




Wat is leuker, aan de wal of varen?

Op 17 juli staat een blij sitebericht over Lara die 2 juli naar haar nieuwe baasjes en Griekse vriend Manos ging. Steeds drie weken varen en een week aan de wal. Wat zou het leukst zijn? Aan de wal heb je in elk geval niet zulke grote flosstouwen en ook lang niet elke hond heeft een tuin om in te rennen. Het schip is 63 meter! En ’s avonds lekker aan de wal, vaak ook op prima renplekken.




Juli 22 2018 Ons ongepolijste diamantje Valentina heet nu Freya: een godinnetje!



Kleine Valentina is gedumpt met haar pupjes. Pupjes zijn altijd snel weg (lief, schattig …), maar het moedertje blijft vaak lang zitten. Maureen liet haar komen. En we zagen een pareltje. Zo lief, zo open.

En een pit!!! Ze rent keihard, springt overal boven op als een kat, is zeer ondernemend en heeft een ontembaar enthousiasme. Maar totaal geen opvoeding gehad in Spanje. Snapte ook niks van speelgoed. Vind dan de juiste mensen eens. Mensen die een stabiel baken zijn voor dit projectieltje, haar tomeloze energie aan kunnen en waarderen. Die niet steeds zeggen: nee, niet doen, foei, mag niet. Die al doende, speels en creatief opvoeden. Die weten hoe een dier te leren op het baasje te letten, hen uit een situatie of modus te halen en gewenst gedrag langzaam maar zeker te doen inslijten.

Spelen met een slof

Heerlijk klooien

Freya (Valentina) op het aanrecht

Onze zoektocht die even duurde is 1000 % geslaagd. Kleine Freya woont nu in Arnhem bij twee jonge mensen met grote dierenliefde, die ervan dromen later zo te wonen dat ze veel dieren in nood kunnen opnemen. Maar dat duurt nog even. Het bazinnetje is bijna dierenarts en woonde jarenlang als kind in Spanje waar ze al heel veel gedumpte honden mee naar huis nam. We zeggen wel eens: hart en hoofd zijn beide belangrijk om een dier liefde, een fijn leven en verstandige sturing te geven. Dat is hier ruimschoots aanwezig.



trekken met Pauline

Freya woont nu bij de kleine Odin die ook heel graag speelt. Odin is 3 jaar en Freya’s geboortedatum in haar paspoort is 20-01-2016, maar we denken dat ze veel jonger is. Woensdag deden we huisbezoek en donderdag is ze opgehaald. De eerste berichten zijn super. Het boefje heeft al voor elkaar dat ze op bed mag slapen (en dus Odin nu ook) wat niet de bedoeling was.

Juli 20 2018 Hoe staat het met de actie voor de schutting van de hondenwei? Wie wil nog instappen voor het laatste stukje?


Tussen de regels door een paar ‘schuttinggeluksvogels’
We zitten al in de € 6000!!!! Scroll naar beneden en bij 30 juni staan beelden en uitgebreide informatie van de actie voor de schutting van de hondenweide voor onze opvanghonden in Smilde bij Maureen. Het grote belang blijkt daaruit overduidelijk: zo helend voor de dieren na hun zware leven en de lange stressvolle reis hier te beginnen met het zich vrijmaken van angst en stress.


 Een strik erom en mee! We kennen Lio niet meer terug                                                                         Onze 10-jarige Din zwemt in geluk


Levi showt hoe mooi ze is

Stichting Samenwerkende Dierenclubs startte deze actie 2e helft mei: stand € 2920. De offerte voor de schutting van 43 meter incl. betonnen palen en onderkant ( tegen onderdoor graven en beter bestand zijn tegen storm) bedraagt € 7350. Daarom ging Esperanza verder. Via FB en een mailing onder onze adoptanten en andere dierenvrienden haalden we al het geweldige bedrag van € 3453,50 op. Totaal is er dus al € 6373.20.

Ooit liep Sara weg, nu nooit meer


Tigger is een inlieve dikke boef. Trotse                                                        Vinnie heeft zijn eerste                                                                                                                             muis gevangen
 We zijn verrast en ontroerd. Ook door de fijne mailtjes erbij. Het geld wordt meer dan goed besteed voor de beschadigde dieren. Het is duur werk: het opvangen, het hele adoptieproces (de adoptiebijdrage dekt meestal de kosten niet) en natuurlijk soms donaties naar projecten in Roemenië of Spanje of een hulpmiddel of operatie voor een hond. Wij en Maureen doen dit van ganser harte. Maar jullie steun is hartverwarmend. Veel dank aan onze prachtige ‘adoptiefamilie’ e.a. sympathisanten.

                                                                                                   Uli heeft een piepklein hartje
                   Wiefke moest langer blijven logeren                   


Esperanza zelf zal een bonus bovenop de donaties geven. Dus we schieten hard op. Er lopen nog een paar toezeggingen en soms moeten mensen nog vakantie terug komen o.i.d. Dus wie weet. We wachten nog heel even met een definitieve afsluiting en eindstand, waarschijnlijk op 31 juli.

Juli 19 2018 Little Lady is al tien en een half en ging van hand tot hand.



Er kwam een hulproep voor Lady, een Nederlands senioren hondje dat hier te veel en daar te over was. Ze is sinds 8 juli bij Maureen in Smilde in opvang en het mag duidelijk zijn dat we nu een echt stabiele situatie voor haar zoeken waar ze de rest van haar leven kan blijven. Maar: waar ze ook aan haar trekken komt en kan genieten. Want het is een hele fitte bejaarde. Ze houdt van: snuffelen en scharrelen in de tuin, in het gras rollen, wandelen (niet alleen een blokje om), bij het baasje op schoot of tegen je aan.



Bij het wandelen loopt ze lekker door en is bepaald geen ingedut oudje. Ze is zo blij als ze de halsband om krijgt. Dat staartje maakt dan overuren. Andere honden accepteert ze prima, maar ze moeten haar wel met rust laten. Ze heeft er niks mee. Hond alleen zou ze het fijnst vinden, denken we.



 wandelen met Bo Ghy

Ze was en is nog steeds te dik. Maar het afvallen is al goed merkbaar. De eerste dagen kreeg ze lekker eten om de zoveelste overgang te verzachten. Toen begon het afvallen en daar was ze het niet mee eens. Ze at niet en liet de ‘saaie brokjes’ staan. Maar opvangbaasje Maureen houdt de poot stijf en inmiddels heeft ze zich erbij neergelegd. Tja, voor je bestwil …